Opeens bepaald één virus ons hele leven. Privé, werk, … alles staat opeens op zijn kop en krijgen ook andere betekenissen. We worden alle kanten opgeslingerd; door de overheid, door de media,… en niemand lijkt te weten hoe dit afloopt of waar dit eindigt.
Regels waar we ons aan moeten houden, plannen die we hadden vallen opeens weg,…
Hierdoor krijgt ‘wonen’ een totaal andere betekenis.
bron: pinterest
Ons vak, interieur architectuur, is niet gewoon ‘mooie spullen het huis in slepen’.
Het gaat om meer als dat. Het gaat om een veilige plek creëren, waar je gelukkig kan zijn. Een plek van waaruit je de wereld aan kan.
Op dit moment zijn we meer aan ons ons huis gebonden dan ooit tevoren. Thuiskomen is thuisblijven geworden.
De vraag is niet meer, “Hoe laat ben je thuis?”, maar “Ga je nog weg vandaag?”. De aankomende weken zullen we onze huizen bewuster dan ooit be-wonen en be-leven.
Wonen was altijd al een werkwoord, maar nu is het niet meer zo vanzelfsprekend. Nieuwe activiteiten worden aan je interieur toegevoegd, denk maar aan thuiswerk, school vanop afstand, … Onze dagelijkse routines en gewoontes staan volledig op zijn kop. Je gaat bewuster leven in je woning en nu pas zal je je bewust worden of je huis voor jou werkt, óf andersom.
We willen ons huis op orde. We bevoorraden ons en spullen waar we nu niets aan hebben, daar willen we vanaf. We willen rust creeën, de taken die we allang willen done daar hebben we opeens meer tijd voor. Maar we willen ook onszelf en anderen beschermen. Alles voor een veilige, fijne basis.
bron: mariekondo
Thuis, waar op dit moment de mensen zijn van wie je houdt aanwezig zijn. Je partner, je gezin, misschien zelfs je ouders. Thuis heeft een belangrijke rol gekregen. Het ís een plek - en de grenzen zijn nu duidelijker dan ooit voelbaar. Het hoort een plek te zijn waar je kan doen en laten wat je wilt, maar hoe voelt dat nou… als je daarbuiten ineens niet alles meer kunt doen?
Voldoet je huis nog aan je wensen? Tijdens deze tijd denk je daar nu misschien anders over of net meer aan.
Boodschappen doen, een heerlijk bord met eten voor je neus, buiten wandelen. Alles wat altijd zo normaal leek is ineens een privilege geworden!
Alle vrijetijdsactiviteiten zijn dicht of afgelast. Restaurants, cafés, theaters, festivals, sauna’s, sportclubs, hotels, vakantieparken. En we zijn juist sociale dieren!
We hebben mensen om ons heen nodig. Juist nu! Een simpel knuffel heeft opeens veel meer waarde.
Ook in de groeps-apps houden vrienden en families elkaar op de hoogte. Belangrijk nieuws, maar ook berichten over de meest normale dingen. Niet dat we dat van te voren niet deden, maar nu nog meer. We leven op een heel ander tempo en hebben meer besef van de simpele dingen in het leven.
bron: google
Wat doen anderen met deze ‘pauze’? Thuis… Nu de wereld even een stukje langzamer lijkt te draaien?
Ondanks alle angst en narigheid moeten we niet vergeten om te kijken naar de dingen die het ons brengt. De liefde en samenhorigheid die ontstaat:
- Spandoeken voor zorgverleners die naar hun werk gaan;
- Om 8 uur ’s avonds een applaus voor onze helden;
- Samen zingen en muziek maken vanuit de huizen, vanaf de balkons;
- Ouders die hun kinderen thuis les geven;
- Boodschappen doen voor elkaar;
- ….
Geweldige initiatieven zijn ontstaan… We kunnen het wel! Het zijn allemaal nieuwe ‘ik hou van jou’ berichten.
De wereld krijgt een reset!
bron: google
We vertrouwen erop dat de fysieke afstand die we nu moeten nemen van elkaar, ons dichter bij elkaar zal brengen dan ooit te voren!
Wees lief voor elkaar en hou samen vol!